Kitobdan sitatalar «Озеро Радости: Роман»

Навіны пра нашых былых спачатку разрываюць нам вантробы, потым — пакідаюць шнары, пасля — драпіны, а ўрэшце на іх перастае рэагаваць нават скура. Вось бы яшчэ зразумець, ці рэч у тым, што яны перастаюць быць значнымі, або ў тым, што ўсё самае чалавечае ў нас адмірае. забітае гэтымі навінамі.
Boshqa iqtiboslar