İks günü

Bu roman-anekdotun yazılmasında iki böyük şәxsiyyәtin rolu var. Onlardan biri vә birincisi böyük şairimiz, mәrhum Bәxtiyar Vahabzadәdir. Böyük şair fәal qәzet oxucusu olaraq redaksiyamıza tez-tez zәng çalar, bәyәndiyi vә narazı qaldığı materallara dair fikirlәrini bildirәr, tövsiyәlәrini verәrdi. Rәhmәtlik ustad bir neçә dәfә mәnimlә dә danışmış, “Samir Sarı” imzası ilә yazdığım felyetonları bәyәndiyini bildirmişdi. Bir dәfә ona әsl adımın Xalid olduğunu dedim, Bәxtiyar müәllim dedi: “Yox, oğlum, o biri yazılarını da oxuyuram, amma mәnә Samir Sarının yazıları şirin gәlir. Sәnә bir tövsiyәm var. Sәn felyeton, köşә yazmaqla kifayәtlәnmә, bәdii satira, yumoristik әsәrlәr yaz. Sәndә alınacaq”. Bәxtiyar müәllim bu fikri iki dәfә tәkrar elәdi vә mәn ona bәdii әsәr yazmaq barәdә söz verdim.