Kitobni o'qish: «Rostgo‘y bola»

ODOBLI BOLA

 
Bobojonim, bobojon,
Sizni yaxshi ko‘raman.
Oldingizda doim men
Odob saqlab turaman.
 
 
Chaqirsangiz, labbay deb,
Qarshingizga yelaman.
Shirin konfetlar berib,
Erkalaysiz, bilaman.
 
 
Buyursangiz biron ish,
Men yalqovlik qilmayman.
Og‘rir boshim yoki tish,
Deb bahona qilmayman.
 

OYPOSHSHA

 
– Oyi, – dedi Oyposhsha,
Ushladim, mana, pashsha,
Shundan fil yasab bering,
Qilay men bir tomosha.
 
 
– Sendan aylanay o‘zim,
Bu mumkin emas, qizim,
Buni eplolmas odam,
Bu – onalik chin so‘zim.
 
 
– Xo‘sh, unda nega har dam,
Tushunmayman sira ham,
Pashshadan fil yasaydi,
Deydilar sizni dadam.
 

ARAZCHI QIZ

 
Buvijonim har doim
Boqib menga muloyim,
Ohista sochim silab,
Derlar meni erkalab:
 
 
– Sen asal-novvot, qizim,
Ko‘nglimga quvvat qizim.
Osmondagi yulduzim,
Oppoq, yorug‘ kunduzim.
 
 
Bog‘imda gul-g‘unchamsan,
Mening shirmoy kulchamsan.
Rostmi, deb buvim so‘zi,
Oldimga qo‘yib ko‘zgu.
 
 
Uzoq boqib turdim men,
U yoq, bu yoq yurdim men.
Undan uzmay ko‘zimni,
Kuzatdim men o‘zimni.
 
 
Buvim sanab, birma-bir
Aytganin topmay axir,
O‘pkalab men oynadan,
Chiqib ketdim xonadan.
 

BILAG‘ON DAVRON

 
Qafasdagi maymunga
Yaqinroq borib Davron,
Tikilib turar unga,
Bo‘lganicha lol-hayron.
 
 
Der: Boshdan-oyoq o‘zin
Bo‘yabdi qizil rangga.
Zo‘rg‘a ilg‘aysiz ko‘zin,
G‘alati-ya, qarang-a…
 
 
Oyisi deydi mayin:
– Boshqa maymun do‘stini
Qo‘rqitay, deb atayin
Bo‘yagan-da o‘zini.
 
 
O‘yga cho‘mdi Davronjon,
Der: Tushundim so‘zingiz,
Qo‘rqitay deb dadamni
Bo‘yarkansiz yuzingiz.