«Մատեան Ողբերգութեան» kitobidan iqtiboslar

Եւ մեր շուրթերի բարձրեալին ուղղած աղաչողական հաշտարար խօսքի: Եւ այն, ինչ ասելն իսկ ահաւոր է, Գրում եմ այստեղ ես ի յիշատակ մեծ երախտիքիդ. Կարող ենք լինել մենք աստուած նոյնիսկ` շնորհներով ընտիր Եւ ստեղծողիդ հետ միանալ` Տէրունի մարմինդ ճաշակելով եւ խառնուելով կենաց լոյսիդ հետ, Մինչ ըստ Պօղոսի` չուներ հին օրէնքն այսպէս կատարեալ երջանիկ խոստում: Իսկ դու, փրկութի՜ւն, քաւիչ բոլորի, եկար հայրենի քո հարստութեամբ Եւ մեր յոյսն առ քեզ անկրճատելի` արիր յարատեւ կատարելապէս: Փա՜ռք քեզ Հօրդ հետ` ի գովք սուրբ Հոգուդ բարեբանութեան, Յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Չարչարանքներիդ գործիքը թող իմ տան դռան ճակատին դրոշմուի, Հաւատքն իմ յոյսի թող որ օրհնութեան

գազանների հարուածներից զերծ մնալու

գթութեանց եւ Աստուած ողորմութեանց, Անուն մեծատառ, ձայն ահեղալուր, կոչումն ահաւոր, Համբաւ անպարփակ, բարբառ սոսկալի, հնչումն հիասքանչ, Յուսադրութիւն բարերար, ամէնողորմ քաղցրութիւն. Որից վախեցած սասանւում են ողջ արարածները: Ահիդ պակուցիչ